सह्याद्री

सिंव्ह मी,
मी सह्याद्री.
मी अनादी अती प्राचीन.
जन्म घेतला मी ज्वालान्तुन.
सळसळणाऱ्या तेजाशिखांच्या सोनेरी धरणी गर्भातून
श्रेष्ट पंचा त्या महाभूतांच्या आवेगातून, अन मिलनातून.
जन्म घेतला त्या कुंडातून.
मी,
मी सह्याद्री.
कडे कपारी शिखरे माझी
जन्म आली ,
शालीनता
स्वातंत्र्य
बंधुता नीती मातीची जिवंत झाली काना कानातून मराठमोळ्याफुले बहरली,
प्रर्थानांचे नाद निनादात विश्व शांतीचे पसाय दानी
सोनियाचा दिन उजळत येई मंगल सुख ग्वाही ओसंडूनी
कालान्चीत चंद्रम्याच्या निवांत शीतल चांदण्यातुनी,
तापहीन मार्तंडाच्या दैदीप्यमन प्रकाश किराणी .
नहान घेई महाराष्ट्रहा आनंदाभूवणी .
फडकत होता अभिमानाने गरुड ध्वज या महाराष्ट्राचा.
पाहत होता ,सांगत होता इतिहास या यादवकुलीचा.
मांदियाळी ईश्वर निश्तांची महाराष्ट्रच्या आत्मा काळांची
निचीन्तीने सुखरूप होती, माखत होती भक्ती रसामध्ये.....